کارگردان نمایش «آن سه نفر»:
گزیده گویی مشخصه بارز این نمایش است
نمایش «آن سه نفر» از جمله آثار جذاب همایش عاشورا تا اربعین است که به دلیل استقبال مخاطب در دو سانس در پلاتوی اجرا به روی صحنه می رود. نمایشی که مشخصه بارز آن گزیده گویی است.
نمایش «آن سه نفر» به نویسندگی محمود فرهنگ و کارگردانی شهاب راحله و با بازی عباس بابایی و بهروز میرلو از 7 آبان ماه در پلاتو اجرای مجموعه تئاترشهر روی صحنه رفت. اجرای موفق و استقبال عموم باعث شد تا از 11 آبان ماه نمایش در دو سانس به اجرا درآید. در پایان یکی از این اجراها فرصتی ایجاد شد تا با کارگردان این نمایش به گفتوگو نشینیم.
چندمین بار است در این سوگواره حضور دارید؟
من از اولین دوره در این سوگواره حضور دارم. اولین دوره با نام حقیقت بود، چهار دوره به نام صاحبدلان تغییر کرد و دو سال است که بانام اربعین تا عاشورا به کار خود ادامه میدهد و محمود فرهنگ با عنایت ویژه مرکز هنرهای نمایشی، پرچم این رویداد را بر عهدهدارند.
چه شد تصمیم به اجرای این نمایش در سوگواره گرفتید؟
ازآنجاکه نمایشنامههای محمود فرهنگ فضایی ایمانی و ایمانگرا دارد و بر پایه شاخصه مذهب است و ما نیز برای اجرا در همایش از عاشورا تا اربعین نیازمند متنی در این حال و هوا بودیم پس از جلسات متعدد با اعضای گروه بیان، از مجموعه نمایشنامههای محمود فرهنگ با عنوان آن سه نفر این متن را انتخاب و تصمیم به اجرای آن گرفتم. از مزایای آن میتوان به جهانشمول بودن ایده و نوع نگارش نویسنده اشاره کرد و گزیده گویی مشخصه بارز آن است
مضمون اصلی نمایش آن سه نفر در ارتباط با چیست؟
داستان در خصوص شخصی است که تصمیم به یک مسافرت طولانی میگیرد و برای این سفر اگرچه مرکب، وسیله و اسباب و اثاثیه مهیاست، اما در میان مسیر حاشیههایی مثل فرزند، همسر، شغل، ثروت و درمجموع وسوسههای شیطانی مانع رسیدن وی به نور میشوند. به عبارتی تمرکز این نمایش بر این مضمون است که انسان همواره به دنبال گمشدهای میگردد و بدینجهت قصد سفر میکند. در میان راه افرادی سعی در منصرف کردن وی دارند و از هیچ تلاشی فروگذار نمیکنند اما همچنان چراغ هدایت و راه سعادت روشن است.
در اجرا نیز تلاش زیادی کردید تا متنی متفاوت از حال و هوای نمایشهای مذهبی داشته باشید. بیشتر بر چه محورهایی متکی بودید؟
متن نمایش بیشتر بر پایه تکگویی و گزیدهگویی با تکیهبر فرم و حرکات بدن است و ما سعی کردیم به سبک سورئالیسم مذهبی با استفاده از نشانههای مینیمان و معناگرا کار را به روی صحنه ببریم. همانطور که مشاهده کردید این اثر فاقد دکور است اما آکسسوار دارد. طراحی نور به آثار سورئال نزدیک است که این امر شاید در واقعیت باورنکردنی باشد اما زمانی که این پازل در کنار هم قرار گیرد، قابلباور خواهد بود. موسیقی نمایش نیز صد در صد غیر ایرانی است و درصورتیکه مخاطب سبک اجرایی این اثر را سورئال برداشت کند، احساس میکنم مطلب ادا شده است.
استقبال هنرمندان از سوگواره چطور بود؟
در دورههای گذشته، برگزاری سوگواره سازوکار اساسیتری داشت، بودجهای مناسب داشت و افتتاحیه، اختتامیه و جوایز و الواح و تندیس و... داشت؛ اما دو سالی ست که بدون هیاهو و پروپاگاندا برگزار میشود. هرچند نسبت به سال گذشته کمیت جشنواره و آثار شرکتکننده دو برابر شده است و از حیث کیفیت نیز به جایگاهی قابلقبول رسیده و تقریباً اکثر استانها در آن دخیل هستند.
گفتگو: علی رحیمی ( ایران تئاتر )