مردم هرگز ما را منزوی نکردند !
وقتی یک خانواده هنری درگیر یک سرقت ادبی می شوند

سعیده آجربندیان که این روزها نمایش خود را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر اجرا می‌کند، در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره روند شکل‌گیری این اثر نمایشی ارایه کرد و گفت: از سال ۸۹ تا ۹۱ روی متن این نمایش کار کرده بودم ولی فرصتی برای اجرای آن در تئاتر شهر پیش نیامد. پیش از کرونا قرار بر اجرا داشتم که لغو شد تا اینکه در نهایت، تصمیم بر این شد که در این مقطع این نمایش را روی صحنه بیاورم.

آجربندیان که سال گذشته این نمایش را در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برده است، درباره تفاوت‌های آن اجرا با اجرای عمومی توضیح داد: تغییراتی در خود کار و نیز در گروه اجرایی داشتیم. با توجه به تعدد صحنه‌ها تلاش کردیم به وحدتی در طراحی برسیم و فرم اجرایی به سمت مینی‌مالیسم رفت و خیلی جزیی‌نگرانه کار کردیم.

به گفته او،  این متن از یک موضوع اجتماعی شروع می‌شود و با واکاوی روابط زناشویی یک زوج ادامه پیدا می‌کند.

او اضافه کرد: با توجه به فضای کار، واکاوی رابطه آدم‌ها برایم مهم است. اینکه در هر انتخابی یک تحلیل وجود دارد و هر انتخابی، واکنشی به همراه خواهد داشت.

اجربندیان درباره وضعیت تبلیغات این نمایش در شرایط فعلی که با محدودیت شبکه‌های اجتماعی رو به رو هستیم، توضیح داد: متاسفانه به دورانی برگشته‌ایم که فقط به تبلیغات سینه به سینه دلخوش بودیم با این همه از هیچ امکان تبلیغاتی خاصی چشم‌پوشی نمی‌کنیم چون ساخت یک کار هزینه بالایی دارد. جالب است که گفته می‌شود تئاتر باید درآمدزا باشد ولی بر سر راه آن سنگ‌اندازی می‌کنیم. به طوری که بعد از چند اجرا هنوز درگیر تبلیغ و اطلاع‌رسانی هستیم.

او با بیان اینکه اجرا در این برهه هم مشکلات خاص خود را دارد، ادامه داد: تئاتر از نظر تبلیغ و اطلاع‌رسانی به شدت در مضیقه است و در این وضعیت بیش از هر چیز به کمک دوستانم تکیه می‌کنم. ما هر شب این بیم را داریم که خوب اطلاع‌رسانی نکرده باشیم و این امید را هم داریم که تماشاگران به نوعی در جریان اجرای ما قرار بگیرند.

آجربندیان با تاکید بر ضرورت بقای تئاتر در هر شرایطی ادامه داد: همه ملاحظات را برای ماندن تئاتر مورد توجه قرار داده‌ام و مدام تاکید داشتم خودمان به خودمان رحم کنیم. بالاخره «ما نیز در تئاتر، مردمانی هستیم!» نباید اجازه بدهیم تئاتر مهجور و به حاشیه کشانده شود. برای بقای این هنر، عمر و جان داده‌ایم.

او که کار تئاتر را همچون جهاد می‌داند، افزود: کسانی عمر خود را برای تئاتر گذاشته‌اند. بنابراین چگونه می‌توانیم این چنین علیه خودمان اقدام کنیم. وقتی خودمان از تئاتر حمایت نکنیم، چگونه از حفظ این هنر داد سخن می‌رانیم. شخصا برای من تئاتر تنها انگیزه‌ای است برای حرکت. یا باید سختی این کار را انتخاب می‌کردم یا افسردگی و انزوای کار نکردن را.

آجربندیان درباره استقبال تماشاگران از اجراهای نمایشی در مقطع فعلی گفت: در تمام بحران‌ها مردم ما را تنها نگذاشتند و ما را منزوی نکردند اما لازم است خودمان بیشتر هوای یکدیگر را داشته باشیم و بیشتر از یکدیگر مراقبت کنیم تا توجه مردم هم بیشتر به تئاتر جلب شود چراکه تئاتر نه ثروتی به همراه دارد و نه شهرتی اما نافذترین هنر است و این همه چیزی است که ما را به این هنر علاقه‌مند و پایبند کرده است.

 نمایش «سایه روشن» به نویسندگی و کارگردانی سعیده آجربندیان با بازی سیدجواد یحیوی، فائقه شلالوند، فربد فرهنگ و سحر گلشیرازی در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.

این نمایش به ارتباط افراد یک خانواده هنری در خلال ماجرای یک سرقت ادبی می‌پردازد.

تهیه‌کنندگی این اثر نمایشی را فاطمه کوهستانی و مدیر تولید و برنامه‌ریزی را محمدحسین درباغی‌فرد برعهده دارند. در این نمایش محمدهادی عطایی، مهرا افرادی و ترانه امیری نیز به عنوان صداپیشه همکاری می‌کنند.