«هیدن» فضایی نوآر را بازسازی می‌کند
به تماشای یک اجرای ارزشمند و مفید

به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، سیدمصطفی مختاباد عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر سینما و تئاتر، دکترای تئاتر، فیلم و ارتباطات از دانشگاه بریگم یانگ آمریکا چندی پیش با همراهی مسلم آئینی، نمایشنامه نویس، مترجم، کارگردان و مدرس هنرهای نمایشی و سینما به تماشای نمایش «هیدن» (پنهان) به کارگردانی کوروش شاهونه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر نشستند.

این دو پژوهشگر در پایان نمایش گفت‌وگویی درباره این نمایش با کوروش شاهونه کارگردان نمایش و عوامل داشتند و برنمایش یادداشتی نوشتند.

دکتر سیدمصطفی مختاباد نوشت:

نمایشنامه «هیدن»، یک تجربه متفاوت و گونه‌ای تئاتر آلترناتیو است، در حقیقت یک هنرمند خلاق در امر بازآفرینی و پرواز به ساحت خلاقیت نو پدید به تعبیر کانت باید جسارت روشنفکرانه داشته باشد.

جسارتی که بر شانه و آشیانه تجربیات زیباشناسانه هنرمندانه گذشتگان قرار می‌گیرد ولی استثنا خود را دارد و آن خلق چشم انداز ‌و پدیداری زیباتر برای مخاطب امروز است.

در نمایشنامه «هیدن» ما شاهد خلافیت صحنه‌ای گزین‌گرا یا ترکیبی معمار گونه صحنه‌ای هستیم که کارگردان توانست با خوانشی پسا دراماتیک و پسا سینمایی یکی از بهترین تجربه صحنه‌ای خود را رقم زند.

در واقع ما با درونمایه‌ای انسانی در اثر مواجه هستیم که‌ مخاطب را به وادی تجربیات زیسته سینمایی و تئاتر آوندگارد می‌کشاند.

زبان صحنه‌ای ساختارشکنانه‌ای که همزمان با تجربه سینمایی فیلم‌نوآر، تا شیوه بیان صحنه ای تئاتر نو ژاپن و خلق جهان معنا باخته، بکتی در بیان ملتی مدیا تئاتر آشکار می‌گردد که خلاقیتی قابل ستایش در یک اجرای ایرانی است با بازی‌های درخشان و هنرمندانه ریحانه رضی و حمید رحیمی و طراحی صحنه‌ای هنرمندانه سیدمهدی موسوی‌تبار که در مجموع نشانگر توان زیباشناسانه عوامل صحنه‌ای و بخصوص کارگردانی خلاقانه  آن آقای کوروش شاهونه است.

دکتر مسلم آئینی نیز در یادداشتی نوشت:

 نمایش «هیدن» حقیقت را از دید یک زن نابینا مکاشفه و با رگه‌هایی از ژانر پلیسی تلاش می‌کند پرده از حقیقت برداشته شود.

نمایش با ایجاد جهانی ذهنی و سیال، نقش و جایگاه هویت آدمی در دوران پسامدرن را بازتعریف می‌کند و نشان می‌دهد، چه شرایط و بسترهایی انسان را به سمت جنایت می‌کشانند.

ارتباط جهان متن و اجرا در این اثر نمایشی به خوبی نمایان بود و کارگردان ارتباط این دو جهان را به زیبایی به تصویر می‌کشد.

نمایش با استفاده از تصاویر سینماتیک، زوایای پیدا و پنهان زندگی یک زوج جوان را روایت می‌کند و با پرکتیس گفتمانی که ایجاد می‌کند، ذهن مخاطبین را به چالش می‌کشد و این از خصوصیات مهم تئاتر آلترناتیو است.

دیدن این اجرا برای آن‌هایی که به دنبال آثاری متفاوت با جریان مرسوم هستند، تجربه‌ای مفید و ارزشمند خواهد بود.