ایده شکل‌گیری این اثر را مدیون امیر رضا کوهستانی هستم

حسن معینی کارگردان نمایش «آوینیون» درباره شکل گیری ایده این اثر به روابط عمومی مجموعه تئاترشهر گفت: ما گروهی  از بچه‌های تئاتر دانشگاهی هستیم که  دور هم جمع شدیم و تلاش کردیم بتوانیم تجربه‌های خودمان را بر روی صحنه به نمایش بگذاریم. ما قبلا هم از آثار شکسپیر برای اجرا استفاده کرده‌ایم و اصولا آثار شکسپیر برای من همیشه جذاب بوده است اما ایده اصلی این اثر از صحبت درباره امیر رضا کوهستانی و به جشنواره آوینیون رفتن او گرفته شد. چیزی که برای  گروه ما (که همگی در دانشگاه هنر تحصیل می کنیم) درباره کوهستانی جذاب بود این بود که در آثار او چیزی فراتر از  یک اجرای معمول وجود دارد. من به عنوان یک کارگردان تئاتر آثار بسیاری از کارگردانان مطرح تئاتر را مثل اوستر مایر، کانتور، بروک، گرتفسکی و باربا را دنبال می‌کنم  ولی با تمام احترام برای این کارگردانان مطرح دنیا،  برای ما و گروهمان امیر رضا کوهستانی کارگردان ویژه ای بوده و هست. او در آثارش از یک جنس اجرایی بهره می‌برد که همیشه دغدغه ما در گروه‌مان است.
حسن معینی،‌ کارگردان نمایش و برنده جایزه جشنواره تئاتر دانشگاهی ادامه داد:  چطور می‌شود در آثار کوهستانی روزمرگی  را اینقدر ساده ولی جذاب با تماشاگر در میان گذاشت؟ زمانی که در گروه داشتیم درباره  اجرای نمایش «ایوانف» امیررضا گوهستانی صحبت می‌کردیم، خبر پذیرفته شدن اثر کوهستانی  برای بار سوم در جشنواره  آوینیون به میان آمد و از آنجا این سوال به ذهن من خطور کرد که وقتی کوهستانی به این جشنواره می رود برخوردش با کارگردانان و گروه‌های شناخته شده تئاتر دنیا چگونه است یا حتی برخورد گروه‌های دیگر با اثر کوهستانی به چه شکل است؟ احتمالاً  اثر او با یک چار پایه و در یک فضای خالی چه تاثیری می‌تواند بروی مخاطبان داشته باشد؟ بنابراین  حضور کوهستانی در جشنواره آوینیون ایده این نمایش را در ذهن من شکل داد و به نوعی اجرای این اثر را مدیون حضور کوهستانی  در جشنواره آوینیون هستم.
معینی درباره باز تولید و اقتباس  از اثر معروف شکسپیر  هم گفت: من شخصاً ارادت خاصی به آثار شکسپیر دارم و در گذشته هم همیشه دغدغه ام تولید و بروز رسانی یکی از آثار او بوده است اما در نمایش «آوینیون» ما سعی کردیم کلیت درام شکسپیری و تم «جاه طلبی» را مورد توجه قرار دهیم. این مشخصات هم در سبک کلاسیک نمایش‌نامه «مکبث» هم وجود دارد و هم در وضعیت روزمره و مدرن  جهان امروز دارای اهمیت است. همه ما میل به پیشرفت و رو به جلورفتن را در نهاد خود داریم؛ پس هر کدام از ما  انسان‌ها می‌توانیم از مسیر میل به پیشرفت گذر کرده و به جاه طلبی بیمار گونه‌ای برسیم.  ما در نمایش «آوینیون» تلاش کردیم این جاه طلبی افراطی را نشان دهیم و با نگاهی به نمایش «مکبث»  نه تنها در شخصیت«مکبث» و «لیدی مکبث» بلکه در همه شخصیت‌های نمایش این جاه طلبی را نشان  دهیم  و به یک شکسپیر امروزی و مدرن برسیم.  از یک شکسپیرشناس ونظریه پرداز ادبی سوال می شود که اجرای آثار شکسپیر برای کجا و در چه زمانی مناسب است؟ او پاسخ می دهد در هر جامعه و اجتماعی که خشونت و جاه طلبی برای رسیدن به قدرت وجود  داشته باشد،  آثار شکسپیر مناسب آنجا است؛ با توجه به شرایط و وضع پیچیده جهان امروز همچنین انسان امروزی و مشخصاتش، آثار شکسپیر و شخصیت‌هایش در زندگی  رزومره ما جاری هستند.  
معینی ادامه داد: ما حتی می‌توانیم بگویم نمایش ما و درام ما از شکسپیر هم عبور می کند، به قول دوست عزیز و نویسنده خلاق تئاتر، رضا سرور در توصیف نمایش «آوینیون» ما از درام شکسپیر به درام خودمان و از درام خودمان به درام بدن‌ها می‌رسیم. ما سعی کردیم در این اثر،  به درام خود مان برسیم و وام‌دار شکسپیر نیز باقی بمانیم. در نهایت به نقطه‌ای برسیم که شکسپیر از آن حرف می زند؛ اینکه اگر یک روز  به ماهیت و وضعیت  انسانی خود رجوع نکنیم؛  نتوانیم جلوی موتور جاه طلبی درونی خود را در این روزمرگی‌ها بگیریم.
این کارگردان تجربی ادامه داد: ما در این گروه تلاش کردیم بیشتر از آنکه دنبال تولید یا باز تولید درامی سیاسی از متن شکسپیری باشیم؛  تلاش کردیم به سمت درامی برویم که در باره  انسان و نقد خصلت‌های او حرف می‌زند. برای همین فقط تم «جاه طلبی» که در زندگی روزمره انسان همیشه جاری است را از شکسپیر وام گرفتیم.
کارگردان نما یش آوینیون درباره خوانش مشترک بین آیین زار و درام شکسپیری بیان کرد:  وقتی «زار» به یک آدم می‌افتد (به قول فیلم ناصر تقوایی)  یک باد جنی در وجود آدمی رسوخ می‌کند که او را دچار وضعیت نابهنگامی می‌کند یعنی او را  از وضعیت  تعادل خارج می‌کند و به یک جنون  نه  به معنای بیماری روانی، بلکه به معنای میل به زیاد  خواستن می‌رساند. در بیمار زارزده انگار جنونی را می‌بینیم که در زندگی اجتماعی یک میل به خواستن بی حد و اندازه است.  شخصیت‌های نمایش یک زارزدگی، جنون وارگی و آن چیزی که  جورجو آگامبن می‌گوید یک " معاصر نابهنگام" را تجربه می‌کنند. این شخصیت‌هایِ نابهنگام باید یک روندی شبیه خلاصی از زار را طی کند تا به کاتارسیس و تزکیه برسند.
معینی در پایان با اشاره به اینکه هر کارگران در شروع اجرا باید از خودش سوالی بپرسد، بیان کرد : هر کارگردان برای شروع  اجرای نمایش خود باید یه یک سوال پاسخ دهد تا به اجرای درست برسد. اینکه  نمایش  در کجا می گذرد؟ جواب این سوال در اجرای ما این است که این نمایش در یک پلاتوی تمرین برای رسیدن به یک مراسم می‌گذرد؛ گویا این پلاتو خودش مسیر و مامنی است که در آن «زار» برگزار می‌شود.
معینی در پایان خطاب به مخاطبان تئاتر دانشگاهی و تجربی گفت: در انتها امیدوارم تماشاگران بیایند و اجرای ما تماشا کنند نه برای اینکه کیسه گیشه ما را پر کنند؛ بلکه برای اینکه بتوانند در کنار ما به یک تجربه جدید دست پیدا کنند و در این کاتارسیس شریک ما باشند.
نمایش «آوینیون» به کارگردانی حسن معینی هر شب(به جز شنبه) ساعت 20 در تالار سایه و با مدت زمان 70 دقیقه به صحنه می‌رود و در آن عبدالحمید گودرزی، امیرجوشقانی، ملیحه بقایی و سعید عساکره به ایفای نقش می‌پردازند.

گفت‌وگو: امین اکبری نسب