در طراحی عروسکها کوشیدم نماد طبقه و قشر خاصی نباشند که همه با آنها همذات پنداری کنند.

رویا ناصری عروسک ساز و عروسک گردان نمایش (مامان) به نویسندگی و کارگردانی الهام سلج محمودی در گفتگو با روابط عمومی تئاترشهر در خصوص روند طراحی و ساخت عروسک‌های این نمایش تصریح کرد: این نمایش در ابتدا یک ایده‌ برگرفته از دغدغه‌های ذهنی کارگردان بود و خلق شخصیت‌ها همزمان با نگارش متن انجام شد. ناصری که فارغ التحصیل رشته نمایش عروسکی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است؛ با اشاره به اینکه موضوع اصلی نمایش مامان دغدغه زندگی شخصی وی نیز هست، افزود: در طراحی عروسک‌ها تمام تلاش خود را به کار بستم تا عروسک‌ها نمادی از گروه خاصی از افراد یا نماینده یک فرهنگ خاص و قومی مشخص نباشند تا هر مخاطبی با هر نژاد و فرهنگی بتواند ضمن همذات‌پنداری، مفهوم اصلی نمایش را درک کند. او در ادامه افزود: اولین گامی که در طراحی و ساخت عروسک ها برداشتیم، تولید حجم صورت مادر بود و با انتخاب تیله‌های شیشه‌ای برای چشمان عروسک‌ها سعی کردم تا مانع ایجاد یک نگاه مشخص با زاویه‌ای ثابت برای عروسک‌‎ها شوم، زیرا در این نمایش، انتخاب نحوه نگرش به دغدغه اصلی داستان، بر عهده مخاطب است. ناصری که حضور در گروه عروسک‌سازان(کلاه قرمزی)، ( شهر موش های 2) و( مهمونی) را در کارنامه دارد، گفت: نمایش «مامان» غیر خطی است و در این نمایش جا به جایی زمانی بارها اتفاق می‌افتد و عروسک‌ها با تلاش برای حفظ انسجام قصه و اجرای صحیح میزانسن‌ها به گونه‌ای طراحی شدند که ضمن حفظ رئالیتی، گاهی بتوان قسمت‌هایی از آن ها را جدا و در صحنه حرکت داد. او به کارگیری و عروسک‌گردانی متفاوت ازعروسک‌های تاپ تیبل را که بر خلاف شیوه معمول باید بر روی میز قرار گیرد اما در این نمایش، در مقابل دید مخاطب است و این مورد را یکی از نقاط نوآورانه این اثر معرفی کرد و گفت: در این نمایش دو نوع عروسک ماروت و تاپ تیبل به کارگرفته شده است که می توانند ذهن مخاطب را گاهی در فضایی جادویی به چالش بکشاند. عروسک ساز و عروسک گردان نمایش عروسکی مامان که در جشنواره عروسکی1402 تهران- مبارک مورد تقدیر واقع شد با تاکید بر اینکه این اثر مخصوص مخاطب بزرگسال است گفت: انتخاب فرم عروسکی فضایی را ایجاد کرده تا چالش‌هایی که در نمایش‌های غیرعروسکی امکان‌پذیرنیست را در اثر محقق کنیم، به عنوان مثال در(مامان) ما شاهد رویارویی شخصیت اصلی با خودش خواهیم بود. ناصری که حفظ سادگی و اختصار را یکی از ارکان این اثر معرفی می کند تاکید کرد : الهام سلج محمودی و سایر عوامل با تلاش برای جلوگیری از هرگونه ابهام زایی، نور، صدا، ابزار و عروسکها را به گونه‌ای طراحی و به کارگرفته اند تا با رسانه نمایش بتوانند مفهوم یک دغدغه مشترک در زندگی بشر امروزی را به مخاطب منتقل کنند. او ضمن تاکید بر اینکه هیچ تفاوتی از نظر ارزش هنری میان آثار عروسکی و غیرعروسکی قائل نیست، خاطر نشان کرد: نمایش عروسکی تنها از نظر سبک و فرم متفاوت است و می‌توان ادعا کرد که با روح آدمی عجین‌تر است و نظر به دوران کودکی که انسانها با عروسک به بیان خویش می‌پردازند این فرم با ضمیر ناخودآگاه انسان‌ها قرابت بیشتری دارد. رویا ناصری در خاتمه تاکید کرد که نمایش عروسکی منحصر به کودکان نیست و تصریح کرد: هنرمند عروسکی باید با سایر حوزه‌های هنرهای نمایشی و تجسمی آشنا باشد و دشواری‌هایی نیز همواره در مسیر این نوع نمایش است اما ارتباط روحی عمیقی که با مخاطب برقرار می‌کند از بار دشواری‌ها کاسته و بر جذابیت این فرم می‌افزاید.

مصاحبه از نگار اجلالی