حرفی درباره جن گیر/" چه چیز مرا خنداند "

از :علی شمس - فارغ از اینکه "جن گیر" چگونه متنی دارد و بر چه اصلی شکل می بندد و اجرایش چه جور است در طول حیات هر شب خود با خنده، قهقهه و بعضاً کف و سوت ممتد مخاطب رو به روست. چه چیز تماشاگر را تا این اندازه به کنش وامی دارد. آنچه برای تماشاگر جذاب است نه داستان عمیق و نه کمدی موقعیتی که ندارد و اگر به اجبار بر این گفته ایرادی حمل کنیم و مواجه طایفه جنیان را با زن و شوهری کاسب کار، از این دست کمدی بنامیم باید گفت که تا به نیمه نرسیده، بر خود می لنگد و از خود برون نمی رود. اینها به کنار، باز تماشاگر می خندد. جز این نیست اگر درمقابل نمایش بنشینیم و انگشت، سمت اش بگیریم که تو زاده شدی تا فقط بخندانی و این کم کاری نیست اگر پاسخ نمایش به ما باشدو...ادامه در بخش نقد