تئاتر از نگاه پارسایی در سالی که با نام "همت مضاعف و کار مضاعف" نام گذاری شده است
در پی نامگذاری سال 89 13به عنوان سال همت مضاعف و کار مضاعف از سوی مقام معظم رهبری ، "حسین پارسایی مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی ، پیشنهاداتی را برای همت و کار مضاعف در حوزه‌ی تئاتر ارایه کرده است .
این پیشنهادات که در قالب یک یادداشت در اختیار رسانه ها قرار گرفته استبهشرح زیر است:«سال‌هاست که متقاضیان زیادی از فارغ‌التحصیلان تئاتر تا هنرمندان موثر و شناخته شده‌ی این عرصه از کمبود امکانات به‌ویژه تالارهای نمایشی سخن می‌گویند و تقاضای روزافزون پایتخت‌نشینان به انضمام مهاجرت تدریجی تعدادی از هنرمندان شهرستان‌ها به تهران، میزان عرضه و تقاضا را نابرابر و بحث‌برانگیز جلوه داده است. پیشنهادات ذیل با توجه به امکانات موجود و واقعیت‌های مالی در تئاتر کشور، به عنوان یک طرح مشارکتی بین بخش دولتی و هنرمندان قابل ارایه خواهد بود. تاکید می‌کنم موارد پیشنهادی به هیچ وجه به منزله‌ی بخشنامه، ابلاغ یا تصمیم جدید تلقی نمی‌شود و طرح این موضوعات پس از مشاوره با صاحب‌نظران و بررسی در شورای عالی تئاتر و تصویب و تایید معاونت محترم امور هنری می‌تواند در دستور کار قرار بگیرد.
1-فعال‌سازی یا تغییر کاربری تالارهای چندمنظوره در سطح تهران و شهرستان‌های واجد شرایط به منظور توسعه‌ی فضاهای نمایشی متناسب با میزان تقاضا، نیاز هنرمندان و علاقه‌ی مخاطبان.
2-تمرکززدایی از تالارهای محدود و شناخته شده و تکثیر فعالیت‌های نمایشی در سراسر تهران و در شهرستان‌ها به‌ویژه فرهنگسراها، سالن‌های آمفی تئاتر در سازمان‌ها و نهادهای دولتی. بر اساس این پیشنهاد و با احتساب تالارهای فعال موجود – فرهنگسراها – سالن‌های خصوصی و دولتی می‌توان ظرفیت فعلی تالارها را به 5 برابر یعنی حدود 100 سالن نمایشی (با امکانات فنی متوسط) تغییر و افزایش داد. پذیرش و مشارکت هنرمندان برای اجرا در تالارهای مختلف، شرط اصلی این تحول است.
3-ثبت رسمی و استقلال گروه‌های نمایشی در قالب گروه یا موسسه با رویکرد به فعالیت خصوصی و استقرار گروه‌های نمایشی براساس توسعه‌ی فضاهای نمایشی و تالارهای تحت پوشش. در این طرح فعالیت‌های نمایشی، گروه محور خواهد بود.
4-واگذاری تالارهای تحت پوشش وزارت ارشاد به بخش خصوصی و تدوین آیین‌نامه‌ی اجرایی بر اساس هویت‌بخشی تالارهای نمایشی.
5-ایجاد نظام یارانه‌ای مشخص با اولویت فعال‌سازی تالارهای ناشناخته و استقرار گروه‌های نمایشی شناخته شده و تدوین برنامه‌ی سالیانه‌ی گروه برای تولید و اجرای عمومی در زمان‌های مختلف. در این طرح علاوه بر تمدید زمان اجرا با توجه به میزان استقبال مردم، امکان جابه‌جایی گروه‌های نمایشی در تالارهای مختلف نمایشی در سراسر تهران و حتی کشور وجود خواهد داشت. بنابراین یارانه‌های نمایشی به جای این‌که به تولید یک اثر و تعداد محدودی اجرا تعلق پیدا کند می‌تواند با توجه به میزان فعالیت‌های سالیانه‌ی گروه تغییر و افزایش پیدا کند. به عنوان مثال بر اساس آمارهای موجود در طول سال بیش از 700 تقاضا در سطوح مختلف وجود دارد که حداکثر 150 اثر مورد حمایت قرار گرفته و به اجرای عمومی می‌رسند. در صورت فعال‌سازی تالارهای مختلف و پذیرش و همکاری هنرمندان برای حضور در این تالارها آثار بیشتری در طول سال با بهره‌مندی از یارانه‌های نمایشی می‌توانند اجرای عمومی شوند.
6-توجه بیشتر و کاربردی به اقتصاد تئاتر و مشارکت هنرمندان و تولیدکنندگان در تولید آثار به‌منظور توزیع فعالیت‌های نمایشی و حمایت بیشتر از تولیدکنندگان. در شرایط کنونی علی‌رغم افزایش سالیانه‌ی اعتبارات، تنها تعدادی از گروه‌های نمایشی واجد شرایط می‌توانند در وهله‌ی اول از تالارهای حرفه‌ای شناخته شده و سپس از یارانه‌های نمایشی بخش دولتی بهره‌مند شوند. چنانچه گروه‌های نمایشی در این طرح قادر باشند حداقل 30 درصد از هزینه‌های تولیدی خود را از طریق فروش بلیت و جذب درآمدهای گیشه‌ای (در تالارهای با ظرفیت 200 صندلی) تامین کنند به طور طبیعی میزان حمایت از آثار تولیدی نیز 30 درصد در سال افزایش پیدا خواهد کرد.
7-واگذاری بخش‌های آموزشی، پژوهشی و انتشار کتب تخصصی به اصناف و واحدهای خصوصی، ناشران، دانشگاهیان و ... در این طرح می‌توان کلیه‌ی فعالیت‌های مورد نظر را با مشارکت بخش خصوصی گسترش و افزایش داد.
8-مشارکت سازمان‌های ذی‌ربط در تولید و حمایت از اجرای آثار ایرانی واجد شرایط برای حضور در محافل بین‌المللی، هفته‌های ایرانی و ... در این طرح علاوه بر وزارت ارشاد، مراکزی چون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، رایزن‌های فرهنگی در خارج از کشور، وزارت علوم، کانون پرورش فکری و حوزه‌ی هنری می‌توانند ضمن گسترش این فعالیت، به یک برنامه‌ی منسجم در این حوزه دست پیدا کنند. در این طرح با در نظر گرفتن تجمیع اعتبارات مراکز یاد شده، حمایت مشترک از آثار بخش بین‌الملل می‌تواند ظرفیت‌های این بخش را چند برابر کند. امید آن‌که این پیشنهادات با مشارکت هنرمندان و موافقت مسوولان مربوط موجب همت و کار مضاعف در حوزه‌ی تئاتر در سال 89 شود.»