پیام ”اردشیر صالح‌پور” به سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران – مبارک

"اردشیر صالح‌پور" دبیر سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی در آستانه آغاز این رویداد هنری پیام داد. به گزارش سایت خبری تئاتر شهر ، متن پیام وی به شرح زیر است: در این جهان که همه چیز آن بر مدار خشونت و قساوت می‌چرخد، عروسک، این هم سال کودکى و همراز بزرگسالى پیام‌آور صلح و مهربانى است. او بر پایه تفاهم و مهر به برکت حضور صمیمى خویش پل‌هایى از دوستى و مودّت بنا می‌نهد تا جان‌هاى مشتاقان را به هم پیوند زند. عروسک از مرزها گذشته و زمین‌ها و سرزمین‌ها را درنوردیده، فارغ از دغدغه‌ها و جغرافیاهاى سیاسى، با قدرت جادویى خویش پرده‌هاى جدایى را کنار کشیده و به انسان‌ها روحى مشترک می‌بخشد تا افق‌هاى روشن را پیش چشمانشان بگشاید. زیرا عروسک قطعه گمشده دل‌هاى انسان‌هاست. نمایش عروسکى و هنرمندان این رشته بر آن باورند که نوع بشر با وجود تنوع نژادى و گونه‌هاى فرهنگى و تفاوت آداب و رسوم همواره در جستجوى حقیقتى مشترک است. جهانى مبتنى بر صلح و امنیت و حقایقى آرمانى که در آن هیچ ظلم و بی‌عدالتى رقم نخورد. هنرى که به جستجوى فضیلت و کمال، خیر و زیبایى و معنوى باشد. در جهان نمایش که هیچ چیز آن واقعى نیست حقایق شگرف زندگى با اشیایى بی‌جان حیات می‌یابند و عنصر توهم و خیال به تعهد و ایمان تبدیل می‌شود. هنرمندى که عروسکى را خلق می‌کند، بی‌درنگ بر آن می‌شود تا از روح و جان خود به اعجاز هنر نمایش در او بدمد تا جان یابد و نقشى از هستى را به مدد خیال بیافریند. این آفرینش و ابتکار تجلى ذات هستی‌بخش خداوندى است که در دستان پرمهر آفرینشگران عروسکى در صحنه‌هاى نمایش متجلى می‌شود و دیرینگی آن چه در ساختار و چه در ماهیت از همین منظر است. عروسک نخستین هنر آدمى پس از نگارکندها بر دیواره غارهاست. نمایش عروسکى ایران در جشنواره سیزدهم چش مانداز فرهنگى خود را معطوف به هویت ایرانى و رهیابى به تئاتر ملى قرار داده و بر آن است تا ضمن احترام و استفاده از تجارب جهانیان ره به سر چشم‌هاى فیاض تمدن ایرانى – اسلامى بگشاید. شواهد و قرائن بسیار حاکى از آن است که فرهنگ ما در ادوار مختلف تاریخى قدرت و توانایى خلق و ابتکار و پویایى فراوانى داشته و اکنون حفظ و تداوم و تحول و تکامل هنرى آن امرى ضرورى است. شیوه ارتباط نوین و مجهز شدن به تازه‌ترین فناوری ها گامى در جهت نوآورى و بازسازى روابط با جهان و جامعه است و نگرش به گذشته در پرتو ارزش‌هاى حال میسر است. هر تحول و خلاقیتى مستلزم آگاهى تاریخى از گذشته است. بدون شناخت گذشته پى نهادن آینده‌اى اصیل و منطقى ممکن نیست. براى جهانى شدن نخست باید بومى بود و ظرفیت‌هاى فرهنگى را معاصرسازى کرد. آنچه نمایش عروسکى ما را هویت می‌بخشد استمرار و پویایى و زایایى هنر و فرهنگ در قبال نیازهاى ملى است. نگهدارى فعال و تزاید و تداوم هنر مستلزم درک تاریخى است. با شناسنامه ایرانى در فرهنگ جهانى وارد شویم هویت ایرانى، فرهنگ جهانى