در حال بارگذاری ...
...

گزارش نشست رسانه‌ای نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها»

تهرانی: خودم را دانای کل نمی‌دانم

گزارش نشست رسانه‌ای نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها»

تهرانی: خودم را دانای کل نمی‌دانم

جلال تهرانی می‌گوید همیشه تلاش کرده کارهایش شبیه یکدیگر نباشد، چراکه تکرار عمر را تلف می‌کند.

نشست رسانه‌ای نمایش «فصل شکار بادبادک‌ها» دوشنبه 22 تیرماه، با حضور جلال تهرانی کارگردان، بهنوش طباطبایی بازیگر، طاها ذاکر تهیه‌کننده و مازیار تهرانی طراح پوستر این نمایش در مکتب تهران برگزار شد.

در ابتدای این نشست، جلال تهرانی در رابطه با اجرای این اثر گفت: «به دلیل مشغله‌هایی که داشتم، نمی‌توانستم نمایشی با تعداد پرسوناژ بالا را به صحنه ببرم. بنابراین این اثر که تنها یک بازیگر دارد را برای اجرا انتخاب کردم. برنامه‌ریزی این نمایش از اواخر سال گذشته آغاز شد، دو ماه پیش نیز اجرایمان در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر قطعی شد.»

او در پاسخ به سوال خبرنگار سایت ایران تئاتر در مورد اجرای یک نمایش تک پرسوناژ در سالن اصلی بیان کرد: «این مسئله برایم چالش جذابی بود، که بتوانم با یک بازیگر، نمایش قابل توجهی را به صحنه ببرم. برای اجرای این نمایش نیاز به عمق میدان و فضای گسترده‌ای داشتم تا بتوانم تصوری از آسمان را برای مخاطبانم ایجاد کنم.»

تهرانی ادامه داد: «زمان طولانی نمایش با توجه به حضور تنها یک بازیگر در صحنه، از جمله سوال‌هایی است که در مورد آن از من می‌پرسند، گویی دیگر آدم‌ها حوصله تماشای کارهای با زمان زیاد را ندارند. تجربه به من ثابت کرده است اگر کاری از قابلیت‌های لازم برخوردار نباشد، مخاطب بعد از دیدن یک ربع هم خسته می شود. من زمان را با قابلیت‌های اجرایی یک اثر و ارتباط آن با مخاطب می‌سنجم نه زمان.»

کارگردان نمایش «سیندرلا» خاطرنشان کرد: «پیش از این یک بار با خانم طباطبایی همکاری داشتم و توانایی‌های او را در صحنه دیده بودم. او بازیگری باهوش، با انضباط کاری و حس مسئولیت بسیار است.»

او با ارائه توضیحاتی در مورد طراحی دکور و نور این نمایش عنوان کرد: «طراحی دکور این اثر انتزاعی از بادبادک است، همانند بادبادک‌هایی که در دوران کودکی می‌ساختیم که البته کمی دفورمه شده است. معتقدم طراح صحنه همانند بازیگر باید در تمام مراحل تولید کار حضور داشته باشد و صحنه را کشف کند. کاری که اکثرا طراحان انجام نمی‌دهند، به همین دلیل ترجیح می‌دهم طراحی صحنه کارهایم را خودم برعهده داشته باشم. موسیقی هم از این قائده مستثنی نیست. نوازندگان این کار، مانند بازیگر نمایش که نقش خودش را در این اثر پیدا می‌کرد، حضورشان را در این کار کشف کردند.»

تهرانی با بیان اینکه تلاش می‌کند فضای کارهایش شبیه هم نباشد، گفت: «همیشه سعی کردم کارهایم شبیه یکدیگر نباشد. تکرار عمر را تلف می‌کند. در هر کار پرسش‌های تازه‌ای برایم به وجود می‌آید تا بتوانم کاری انجام دهم که تاکنون نکرده‌ام. شاید گاهی به دلیل ناتوانی و محدودیت‌هایی که با آن مواجه‌ام، شباهت‌هایی ایجاد شود.»

او درباره کاراکتر این نمایش و ابعاد مختلف وجودی آن اظهار کرد: «هر پروژه‌ای روش خود را دارد. خودم را دانای کل نمی‌دانم. نمی‌خواهم مخاطب را به ذهنیت خودم نزدیک کنم اشتیاق دارم بدانم مخاطب چه برداشتی از شخصیتی که من برای او خلق کرده‌ام دارد. تصور من از این شخصیت بسیار به واقعیت نزدیک است. نسرین دختر عمویی است که گم شده. در تئاتر هر چیزی خودش است یعنی هیچ چیز نماد چیز دیگری نیست.»

در ادامه این نشست بهنوش طباطبایی تنها بازیگر این نمایش گفت: «من در موقعیت سختی قرار گرفتم و با چالش بزرگی روبه‌رو شدم. نمی‌توانم این نقش را با هیچ کدام از کارهای قبلی‌ام مقایسه کنم. از زمانی که آن را خواندم با تمام سلول‌های بدنم درگیر آن شدم.»

او افزود: «زمانی که به عنوان بازیگر در کار کارگردانی چون جلال تهرانی حضور داری، نمی‌توانی از آنچه پیش از این تجربه کرده‌ای استفاده کنی. من خودم را به او سپردم ، یک دیالوگ و یا یک حرکت کوچک را در صحنه بدون نظر او انجام نمی‌دهم.»

طباطبایی با اشاره به تجربه یک اجرای مونولوگ خاطرنشان کرد: «وقتی متن را خواندم حسی که برایم به وجود آمد، هیجان و ترس بود. اینکه چگونه می‌توانم چنین کاری را اجرا کنم؟ مونولوگ کاری خاصی است و هر بازیگری برای محک زدن خودش باید این تنهایی و بی‌پناهی در صحنه تجربه کند.»

همچنین مازیار تهرانی طراح پوستر این نمایش، در مورد طراحی متفاوت پوستر این اثر بیان کرد: «شاید با شنیدن نام این نمایش طراحی پوستر در تضاد با آن به نظر برسد، اما این یک رویکرد است. طراح با خواندن نمایشنامه به یک منظر دست پیدا می‌کند، مجموعه‌ای از داده‌ها را به دست می‌آورد و سپس کار را به تصویر می‌کشد. من هیچگاه با پوستر مستقیم روبه‌رو نمی‌شوم.»

او تاکید کرد: «طراحی پوستر همیشه مغفول واقع شده، این در حالی است که از جایگاه مهمی در اجرا برخوردار است. این عدم توجه به طراحی پوستر باعث شده که با آسیب‌های زیادی در این حیطه روبه‌رو شویم.»

در پایان این نشست طاها ذاکر که به عنوان تهیه‌کننده و مدیر هنری در این پروژه حضور دارد گفت: «بسیار خرسندم که در این کار حضور دارم. سهراب حسینی و بابک میرزاخانی نیز زحمات زیادی را در این پروژه برعهده داشتند. تمام افراد حاضر در این کار در کنار یکدیگر به خوبی عمل می‌کنند تا چرخه این اجرا به بهترین نحو بچرخد.»

منبع : ایران تئاتر